بررسی تأثیر اعمال ویبریشن بر آزردگی عضلانی تأخیری بعد از فعالیت های اکسنتریک

سابقه و هدف: آزردگی و درد عضلانی تأخیری یاdelayed onset muscle soreness (doms)، که بعد از ورزش های اکسنتریک رخ می دهد، موجب کاهش کارایی و عمل کرد ورزشی به خصوص بین ورزشکاران حرفه ای می گردد. به همین دلیل کاهش این عوارض هم واره مورد توجه مطالعات مختلف قرار داشته است. از آن جایی که استفاده از vibration training (vt) موجب بهبودی عمل کرد عصبی-عضلانی می گردد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر vt بر جلوگیری از اثر doms ناشی از ورزش های اکسنتریک طراحی گردیده است. مواد و روش ها: 50 نفر داوطلب سالم (25 مرد و 25 زن) غیرورزشکار، به طور تصادفی در دو گروه vt (25=n، 12 مرد و 13 زن با میانگین سنی 9/1 6/20) و non-vt (25=n، 12 زن و 13 مرد با میانگین سنی 1/2 6/20) قرار گرفتند. حداکثر قدرت انقباض ارادی ایزومتریک عضله چهارسررانی پای راست و چپ و آستانه درد فشاری در 5، 10 و 15 سانتی متر بالای پاتلا و همین طور در وسط عضلات کاف هر دو پا اندازه گرفته و ثبت شد. در گروه vt از دستگاه vt با فرکانس hz 50 برای اعمال لرزش روی عضلات چهارسررانی، کاف و همسترینگ ها هر دو پا هر یک به مدت 1 دقیقه استفاده شد؛ سپس از داوطلبان در هر دو گروه آزمایشی خواسته شد که به مدت 30 دقیقه روی تریدمیل با شیب 10 درجه رو به جلو و پایین با سرعت 4 کیلومتر حرکت کنند تا اثرات ناشی از ورزش اکسنتریک مشابه پایین رفتن از شیب تپه ظاهر شود. بیست و چهار ساعت پس از انجام ورزش اکسنتریک، اندازه گیری های فوق مجدداً تکرار شد و علاوه بر آن سطح آنزیم کراتین کیناز (ck) خون به طور آزمایشگاهی و هم چنین سطح درد و آزردگی عضلانی نیز با استفاده از مقیاس vas مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: مقایسه میانگین تغییرات پارامترهای اندازه گیری شده بیان گر کاهش قدرت عضله چهارسررانی (006/0=p) و کاهش معنی دار آستانه درد فشاری در گروه non-vt در مقایسه با گروه vt بود (0001/0=p). میانگین سطح ادراک درد و آزردگی عضلانی و سطح آنزیم ck در 24 ساعت پس از فعالیت اکسنتریک به طور معنی داری در گروه vt پائین تر از گروه non-vt بود (001/0=p). نتیجه گیری: مقایسه نتایج به دست آمده بین دو گروه vt و non-vt نشان داد که استفاده از vt می تواند به طور قابل ملاحظه ای موجب کاهش doms ناشی از انجام ورزش های اکسنتریک در ورزشکاران گردد. مطالعات بیش تری برای تعیین این اثر در ورزشکاران و میزان پایداری آن باید انجام شود، تا بتوان از آن به عنوان یک روش کنترل کننده در بروز آزردگی و درد عضلانی متعاقب ورزش های اکسنتریک استفاده نمود.